Yazının başlığını okuyunca bu da nereden çıktı dediğinizi görür gibiyim:) Bir öykü beklemeyin ama bir anımı anlatacağım bugün. Okuldayken benden daha büyük sınıflarda bir kız vardı. Herkes onunla arkadaş olmak için sıraya girerdi. Neden mi? Sürekli komik bir şeyler anlatır ve yapardı. Herkes gülerdi anlattıklarına.
Bunda ne kötülük var diyeceksiniz değil mi? Yok tabii. Ancak kötü olan yanı bu komiklikleri başkalarını küçük düşürerek, alay ederek ve varsa kusurlarını espri konusu yaparak gerçekleştirmesiydi. Ben de birkaç kez kurbanı olduğum ve o yaşlarda yerin dibine girmek isteyecek kadar utandığım için onu görünce dikkatini çekmemek için yolumu değiştirirdim.
Yavaş yavaş kurban sayısı artmaya ve artık pek de komik olmamaya başladı durum. Zaman geçti aynı kızla tesadüfen tatil yaptığımız yerlerde de karşılaştım. Hiç değişmemişti. Ara vermeden komiklik saydığı şeyleri yapmaya devam ediyordu. Ancak birçok ortak arkadaşımızdan etrafında sevilmeyen biri olarak adının çıktığını öğrenmiştim.
Yıllar geçti öğrencilik bitti hepimiz kendi yolumuza gittik. En son karşılaştığımda evlenmemiş yalnız yaşıyordu. Komiklikleri ile bu kadar kişiyi etrafında toplayan birinin yalnız kalması hem şaşırtıcıydı hem de değildi.
Doğrusu böyle bir arkadaşım olmasını istemem. Ancak ne yazık ki hala okullarda bu tarz ilgi çekmeye çalışan veya liderlik taslayarak öne çıkmaya çalışan çocuklar var. Çocuklar okulda kendi başlarının çaresine bakmak durumundalar. Bu da büyümenin bir parçası. Ancak anne olarak onlara verdiğim birkaç tavsiye kimseye hava atmamaları, kimseyi herhangi bir eksiği özrü yüzünden dışlamamaları ve kesinlikle alay etmemeleri. Kendilerinin istemedikleri bir şeyi asla arkadaşları ısrar ediyor diye yapmak zorunda hissetmemeleri.
Zaman zaman arkadaş kaybettikleri oluyor. Ancak onların gerçek arkadaş olmadıklarını, öyle olsa arkadaşlarını zora sokmaya çalışmayacaklarını söylüyorum. Bu şekilde kendi kişiliklerinden ödün vermemeyi öğreniyorlar.
Bazen insanların çocukları doğurup topluma saldıklarını düşünüyorum. Çocukların kişisel gelişimi, arkadaş ilişkileri ile ilgilenen çok az kimse var gibime geliyor. Hiç birimiz çocuk yetiştirme uzmanı değiliz. Ancak insani değerler belli. Bunları en azından çocuklarımıza kazandırabilirsek toplum daha güzelleşecek. Siz bu konuda nasıl düşünüyorsunuz?
Bu konular da ilginizi çekebilir:
Ne kadar güzel söyledin. Anne babaya çok iş düşüyor. Çocuklarının durumunu takip etmeliler. Kimisi hiç ilgilenmiyor.
YanıtlaSilHerkesle alay eden insanlara gıcık olurum, hep uzak durmuşumdur onlardan. Çocukken okulda bile tepki gösterirdim öyle insanlara. O yüzden beni soğuk ve ciddi bulurdu öyle insanlar. Sessiz biriyken kızdığım zaman susamıyorum. Aynı şekilde artistlik yapıp başkalarını ezmeye çalışanlara da sinir olurdum. Kavga etmeden iyi bitirmişim okulu ben, haksız oldukları için cevap vermezlerdi çünkü bana.
Maalesef çok karsılasmısızdır bu tiplerle ve yetişkinler arasında da var ne yazık ki. Ben mesafe koyuyorum hemen. Bu insanlarla harcayacak zamanım yok.
SilÇok çok haklı bir yazı bu.Anne babalar çok dikkat etmeli çocuk yetiştirirken. Ben de sizin gibi bu tarz insanlara çocukluğumdan beri mesafeliyim:)
YanıtlaSilSanırım yalnız kalmaya mahkumlar 🤔
Silhımmm pekiii öyretmeniim :) o çocukları sevmeyiz bis :)
YanıtlaSilbu tarz insanlara zamanında doğru tepkiler verilmediği için güçlenerek yaptıkları bence zorbalığa devam ediyorlar
YanıtlaSilMaalesef ama sevilmiyorlar da.
SilO kız büyük ihtimalle kendine güvensiz, aşağılık kompleksleri olan biriymiş, bir psikolog analiz etse kim bilir neler çıkardı altından? İlgi çekmek için türlü türlü şeyler yapıyor insanlar günümüzde bunu Twitte, tiktok (benim hiç işim olmaz) vs. de yapıyorlar, ilgiye, sevgiye açlar aslında. Başkasını küçük düşürünce kendisi sanki büyüyor! Rahatsızmış resmen tedaviye ihtiyacı varmış. Yalnız kalmasına hiç şaşırmadım.
YanıtlaSilEvet artık sosyal medyada yapıyorlar.
SilDerya hanım bayramınız kutlu olsun.
YanıtlaSilTeşekkürler size de mutlu bayramlar 😊
SilHedefine girenlerin ondan uzaklaştıkları düşünülürse yalnız kalması doğal o arkadaşın. Bir sorunu olduğunu fark edip çözüm yolları aramış mıdır acaba diye merak ettim.
YanıtlaSilİyi bayramlar diliyorum :)
Bilemiyorum ama yalnız yaşıyor hala.
SilEn sevmediğim şeydir insanların kusurlarıyla dalga geçilmesi. Bu konuda çocuklarını bilinçlendirmen çok güzel Derya. Kendileri olmaktan vazgeçmesinler.
YanıtlaSilTeşekkürler ☺️
SilBöyle tipler çok vardı, hala da var gerçekten. Zaten büyüyünce de değişmiyorlar.
YanıtlaSilMaalesef değişmiyor.
Sil