Benim daha önce birkaç kitabını okuduğum Marie Sharp'ı hatırlıyor musunuz? Virginia Ironside'ın kaleminden Marie Sharp günlükleri serisi kitaplarından Nein! İch Will Keinen Seniorenteller! (Hayır emekli tabağı istemiyorum).
Bu kitapta Marie 60. yaş gününü kutlamak üzeredir. Hayatın sonbaharımı? Gümüş yaşlar mı? Saçmalık! Marie Sharp yakında altmış yaşında olunca sadece daha yaşlı olacak ancak bu onu üzecek bir sebep değil. Kutlanacak bir şey, diye düşünüyor. Yetişkin eğitimi kurslarına katılmak gibi artık yapması gerekmeyen şeyler yüzünden. Marie hiçbir şeyden sadece hissettikleri kadar yaşlı olan kalabalık yaşlılar kadar nefret etmez - artık genç olmamanın zevkine kafa yormayı tercih eder. Tam da yaşlılığa kendini bu kadar hazırlamışken gençlik aşkı alevlenir.
Sonunda artık genç olmamanın zevkini yaşayacakken, yeniden bir aşk yaşayabilirmiyim düşünceleri geri gelir.
Marie Sharp, esprili ve kafasına göre yaşayan ilerlemiş yaşta da olsa hayatın tadını çıkaran bir kadın. Belki de onu biraz kendime benzettiğim için kitap serisini keyifle okudum. Tabii çoğu zaman başıma gelen serinin kitaplarını karışık okuma işini burada da yaşadım ama neyse konuyu dağıtmadan anlayabildim:) Diğer okuduğum kitaplarını da bir boşluk bulabilirsem yorumlayacağım. Marie Sharp Günlükleri, orta yaşı geçince hayatın bittiğine inanmayanlar için çok uygun bir seri:)
Virginia Ironside'ın Türkiye'de İngilizce'ye çevrilmiş kitapları satılıyor ancak Türkçe'ye çevrilmiş kitabını bulamadım. İngilizce ve Almanca okumak isteyenler kitaplara ulaşabilir.
Yazarın okuduğum diğer kitapları:
Nein! Ich Gehe Nicht Zu Senioren Yoga!
Nein! Ich Möchte Keine Kafeefahrt!
Nein! Ich Gehe Nicht Zu Seniorentreff!