Her Çocuk Ayrı Bir Hayat - Çocuklar Büyürken



İlk oğlum dünyaya geldikten sonra paniklemiştim. O kadar acemi bir anneydim ki, herşeyi sıfırdan öğrenmem gerekti. Hastalık derecesinde de kaygılıydım. İlk evliliğimde yaşadığım sorunları da bu zorluklara katarsak, hayatının ilk dört yılında onunla tek başıma ilgilenmek zorunda kaldım. Ve asla başka çocuk doğurmam dedim. Büyük konuşmamak lazımmış :) Avusturya' ya yerleşince ikinci oğlum dünyaya geldi. Aslında burada yeni bir hayat kurma uğraşımız ve bir sürü zorluğa rağmen, iki erkek rahat büyüdüler diyebilirim. Her duruma uyum sağladılar, birlikte oynadılar, birbirlerine dikkat ettiler ve bizi üzmediler. Aa bunlar kolayca büyüyor biz son treni kaçırmadan bir çocuk daha yapalım dedik. Kızımı hesaba katmadık bu planı yaparken. Çıka çıka dominant, dediğim dedik bir çocuk çıktı :) Ama hayatımızı da gökkuşağı kadar renklendirdi.



Küçükken insan pek anlayamıyor ama büyüdükçe farkına varıyorsunuz ki, her çocuk ayrı bir hayat. Ve siz her biriyle başka başka hayatlar, değişik maceralar yaşıyorsunuz. Her birinin size ihtiyacı var. Ve bu ihtiyaç sizi klonlanmayı dileyecek kadar zorlayabiliyor bazen. Üçünün arasında adil, eşit bir zaman paylaşımı yapıyoruz diyemem. Kızım gerçekten zamanımızın en çoğunu alıyor. Yine de eşimle paslaşarak erkeklere de tek başlarına, kardeşleriyle paylaşmak zorunda olmadıkları zamanlar yaratmaya çalıştık özellikle yaşları küçükken. Ailede birliktelik duygusunun önemli olduğu kadar, kendini özel hissedebileceğin bir zaman ayrılması da çok önemli bence.
Anne baba olarak çocukların sizi sevmesini doğal da karşılasanız, sevgi hayatın her alanında özen ve emek isteyen bir şey. Ebeveynler de çocuğun önüne oyuncak koymak dışında, ikili ilişki anlamında emek vermek zorunda. Yoksa bir bakarsınız ki, çocuğunuz büyümüş ve siz bu değerli zamanı boşa harcamışsınız. Bahçenizdeki bir güle sulayarak, budayarak ve özen göstererek baktığınız gibi sevgi duygusuna da aynı özeni ve emeği göstermelisiniz.



İnsanın yaşı ilerledikçe, çocuğu ile kurduğu ilişkinin önemini kavrıyor. Ömür boyu sadece çocuğunuz olduğu için sizi sevmek saygı duymak zorunda gibi gördüğünüz kişi, yaşlılığınızda size bir yabancı gibi olursa şaşırmak boşuna olur. 
Ve günün birinde çocuklardan biri büyüyüp dünyaya kendi kanatlarıyla uçmak istiyor. Bu da ayrı bir dünya, ayrı bir hayat demek hem çocuklar hem aileleri için. Öğrenilecek yeni tecrübeler. Her ne kadar ilk çocuktan sonra yaşananlarda insan daha tecrübeli ve hazırlıklı da olsa onların bize hep yeni yeni sürprizleri var ve olmaya da devam edecek... Küçükken onlar bizden öğrenirken, büyüdükçe belki de çocuklarımız bize farklı şeyler öğretecek .

13 Yorumlar

Yorumlara link eklemeyiniz tıklanabilir link olan yorumlar yayınlanmaz. Please don' t add your links at the comments they will not published.

  1. Hepsine sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyorum

    YanıtlaSil
  2. Ben de Metehan doğduktan sonra iki tane daha doğurmaya karar vermiştim ama ikinci Bilgehan olunca üçüncüye varamadım :D

    YanıtlaSil
  3. Benimkiler ikiz olduğu halde bambaşka çocuklar. İyi ki varlar evlatlarımız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İkizlerde bile fark oluyorsa tek çocuklarda olması normal 😊

      Sil
  4. Çocuklar çok kıymetli. Onlar büyürken biz de onlarla büyüyoruz. Onlarla iletişimimiz ve ilişkilerimiz çok önemli. Oğlumun davranışları beni kendi çocukluğuma götürüyor. Bu da çok keyifli bir şey.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii ki onlarsız hayatı şu an düşünemiyorum. Onlarla her gün öğreniyoruz biz de ☺️

      Sil
  5. her çocuk ayrı özen ayrı hayat demek. Onların karakterine göre şekillendiğimi de fark ettim zamanla :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu çok doğru bir tespit Lerzancım. Şekillendiriyorlar bizi 😍

      Sil
  6. Bende kızım doğduğunda ağlayınca ne yapacağımı bilemiyordum. Çok zor büyüttüm ve ikinciye bakamazmışım gibi geliyor hatta o kadar strese giriyorum ki anne olma vasfı bana verilmemiş gibi hissediyorum. Hala çok yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum bazen kızım bana annelik yapıyor keşke onun kadar olgun olabilseydim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ege'de çok acemiydim yanliş yapıp çocuğa zarar vereceğim diye ödüm kopardı 😀

      Sil
  7. Anne olmayı hep şöyle tanımlarım; hayata yeniden ama daha bilgecek başlamak. 4. Yaşımıza ya da 10.yaşımızı yeniden yaşamak gibi. Bizim için öğretmenler. Ve anne olmak bir kadına birçok gizli güçlerinin farkına varmasını sağlıyor. Evet en zor ve en keyifli meslek : annelik 💛

    YanıtlaSil
Daha yeni Daha eski