Beyoğlu Anılarım - 14 - Aşk !!!


beyoglu-heybeliada-istanbul-taksim-

Hemen hemen her haftasonu adaya gidiyordum. Adalarda çok anım var. Çocukken Burgaz ve Kınalıada’ ya çok gittim yaz tatillerinde kaldım; daha sonra Büyükada’ya ve en son da yıllarca haftasonları ve ilk evliliğim boyunca on yıl Heybeliada’ da yaşadım yaz kış. O Cuma günü, arkadaşım ve ablasıyla vapurda giderken, adadan bazı arkadaşlarıyla söyleştiklerini ve o akşam onlarla buluşacağımızı söylediler. Bu haftasonlarını hep iple çekerdim. Bütün haftaya Cuma akşamları adaya gitmenin hayaliyle katlanırdım diyebilirim. O Haziran akşamı hayatımın akışını değiştirecekti ama henüz farkında değildim. Arkadaşım yurtdışına gidecekti yakında ve bu yüzden hepimiz buruktuk. Ama ablası ile de yıllar içinde çok yakın arkadaş olduğumuz için adaya gelmeye devam edecektim. 
Vapurdan inip iskelenin karşısındaki parka gittik. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdılar. Ancak aralarında biri vardı ki daha birbirimize ilk bakışmamızda gözlerimizi alamadık. İnsan hayatta belki birçok kişiyi sevebilir. Ama gerçek ve büyük aşk denilen şey sanırım sadece tek bir kez yaşanıyor. Ona baktığım an, sanki hayatımın ilk ve son aşkı olduğunu hissetmiştim.
Bu bölümleri yazarken artık evli olduğumuz için seviniyorum, çünkü başka biriyle evli olsam bu duyguları anlayabilirmiydi bilmem.

İlginizi Çekebilir : Beyoğlu Anılarım - 13

Gökhan’ ı tanımak, hayatıma bambaşka bir anlam katmıştı. Gençlikte yaşanan o ilk aşkı bilirsiniz. Güneş daha bir güzel parlar, şarkıları farklı bir duyguyla dinlersiniz, kanatlarınız varmış gibi gidersiniz her yere. Çok mutluydum. Ama benim gibi içine kapalı biri için bunlar çok büyük duygulardı. Sizlere daha önce de çocukluğumda yaşadıklarımdan dolayı, sezgilerimin çok güçlü olduğundan bahsetmiştim. İçimde hep, onu kaybedeceğim duygusu vardı. Korku da değil, bunun olacağını biliyordum. Yine de birlikte güzel günlerin hayalini kurmaktan alamıyordum kendimi.


Dıştan bakınca tablo gibi uyumlu, içtense son derece farklı kutuplardaydık. Ben içine kapanık, dikkat çekmeden siyam kedisi gibi gölgeden gölgeden giden genç bir kız, o ise dışa dönük, aktif, tüm kızların ilgi odağı olan ve bulunduğu yere sığamayıp dünyayı gezmek isteyen bir genç. Benimse tek istediğim o karanlık yıllarımın geçtiği evden ayrılıp nihayet normal bir aile hayatı kurmaktı. Mutlu bir çocukluk geçirdiği için benim yaşadıklarımı anlaması imkansızdı. Ama  18 yaşında  iki genç ne kadar mantıklı olabilir? Aşık oldun mu oluyorsun işte o yaşlarda. Bu duyguları engellemek çok zor.


İstiklal caddesinde Whimpy, eskiler hatırlar sanırım artık yoktur. Genelde sadece gençler gittiği için buluşma yerlerimizden biriydi. Babamın gazabından korunmak için gizli saklı yerlerde buluşurduk hep. İstiklal caddesinin arka sokaklarında olan Bab kafe de bunlardan biriydi. 

Beyoğlu Anılarım 15. bölüm





58 Yorumlar

Yorumlara link eklemeyiniz tıklanabilir link olan yorumlar yayınlanmaz. Please don' t add your links at the comments they will not published.

  1. Yaaaa içim aktı okurkeennn💕Hep diyorum hala daha da aynı düşüncendeyim ve olana kadar da tekrar edicem “Beyoğlu anılarını kitap yappp Derya abla”.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Insallah ilerde canim. Simdilik sizlerin okumasi da beni mutlu ediyor 🤗

      Sil
  2. Ben de Büşra'ya katılıyorum. Kitap olarak da ilgi göreceğine eminim. Merakla takip ediyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkür ederim. Kac sayfa yazarim bilmiyorum henüz cok olmadi 😊

      Sil
  3. HarHarika bir anlatim.Busraya katiliyorum kitap olmasi lazim canim.
    Kalemine yuregine saglik❤❤

    YanıtlaSil
  4. ayyyyyy kıyamaaaam çok tatlıııı :)

    YanıtlaSil
  5. #BeyoğluAnılarıKitapOlsun :) Twitter'da gündem yapalım. :)

    YanıtlaSil
  6. Bu tür blog yazılarını okumayı seviyorum. Her bir satırı yaşam kokuyor. 14. bölüm bu diğer 13 bölümü okumdım. İstiklal caddesi artık Suriyeli caddesi oldu :( Adalar ise galiba İstabul yaşam kültüründe ayrı bir yere sahip. Renkli ve çok kültürlü yaşamı bitirmek için her şeyi yapıyorlar ve başardılar da helal olsun... Kısacası İstanbul'un tadını bizler değil de bizden çok öncekiler çıkarmış...

    YanıtlaSil
  7. İstanbul' da adaları yaşamak enfes bir şeydir. Sanki hem kocaman metropol içinde, hem de harika bir sayfiye yeri duygusu verir. Aşkla birleşince de tadından yenmez :) nihayet yüzümüz güldü biraz ve kalbimiz pır pır <3

    YanıtlaSil
  8. Derya'cığım yaşadıklarınla ve yazdıklarınla anı bize yaşatmayı ne de güzel beceriyorsun.

    YanıtlaSil
  9. İlk aşk gibisi var mı:)

    YanıtlaSil
  10. Aşık olunca insanin karninda kelebekler de ucusuyor⚘⚘⚘
    Fotoğraflar çok guzel☺

    YanıtlaSil
  11. aşka sövmek gelyo bazen içimden :)

    YanıtlaSil
  12. Fotoğrafları baya inceledim.Gözlerinizin içi gülüyor :) Şans dönecek inşallah sana doğru :)

    YanıtlaSil
  13. İşte böyle yaşama dair, tamamen kişisel yazılar ile dolu kişisel blogları seviyorum. Güzel yazı :)

    YanıtlaSil
  14. Such beautiful memories and such wonderful moments. Things like this are so precious to us all.
    Regards,
    Flo

    YanıtlaSil
  15. Anlatım tarzına bayılıyorum Derya, anlatmıyor yaşatıyorsun ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkürler canim böyle hissetirdigime sevindim 😊

      Sil
  16. Fotoğraflar sımsıcacık :)

    YanıtlaSil
  17. Anlatımın çok keyifli Derya....

    YanıtlaSil
  18. İnstagramda görmeme rağmen, bugün gelip okuyabildim Derya. Sevgi benim favori duygum ve o kadar güzel anlatmışsın ki... Allah her daim mutlu etsin sizi canım.
    Ben; eşim vefat ettikten tam on beş sene sonra, romanımın kahramanıyla sadece telefon görüşmemizin akabinde, ki altmış iki yaşındaydım, Erkin Koray'ın Sevince parçasını kerelerce dinlerdim. Sanki genç kızlık duygularımı ayaklandırmıştı. Ne olursa olsun bu aşkı yaşadığım için hiç pişman değilim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aski yasamaktan pisman olmamak gerekir. Bazen kosullar uymaz tam anlamiyla yasanamaz ama ask yine de güzel sey 😊

      Sil
  19. Allah mutluluğunuzu daim etsin canım. İnsan aşkı bulduğunda kesinlikle anlıyor. Bırakası gelmiyor. Fotoğraflara da ayrıca bayıldım.

    YanıtlaSil
  20. Mutluluğunuz daim olsun... da... bunun ardından birşeyler daha gelecek gibi görünüyor...

    YanıtlaSil
  21. Derya' cım uzun zamandır telefondan yorum yazamıyorum. Sorun vardı. Nihayet yazabiliyorum. Yesilcam filmi havasında anıların. Keyifle okuyorum ve devamını bekliyorum canım. ❤

    YanıtlaSil
  22. Allah bir ömür sağlıklı ve mutlu bir yaşam nasip etsin.

    YanıtlaSil
  23. Aşk çok güzel bir duygu ve insana yaşam enerjisi veriyor.Tahminimce bu aşkın akabinde bir kopukluk ve sonra kavuşmak var. Yüzünüz hep gülsün inşallah...

    YanıtlaSil
  24. İlk kez bu duyguları 17 yaşında yaşadım aşk sadece o yaşlarda oluyor galiba ne güzel sen kavuşmuşsun sevdiğine bense o sıralar yedi kere çıkma teklif etmesine rağmen her seferinde reddettim neden mi çünkü çok salaktım hala pişmanımdır annem bile diyor ki şimdi keşke o olsaydı en azından bize yakın olurdun kızım:))Hayat işte sürüklüyor insanı oradan oraya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kader iste kismette ne varsa o yasaniyor 😊

      Sil
  25. Sevmek güzel şey. Doğru insan olursa bitmez diye düşünüyorum. Sizin ki de hiç bitmesin, insanın hayatındaki zorluklara objektif bakabilmesi de kolay iş değil ama belki o zorlukların bir faydası da bu bakış açısını kazandırmak. Mutlu olun Derya hanım:)

    YanıtlaSil
  26. kitaplaşmalı bunlar , önce paylaşmak istemesen bile herkesle kendine kalacak olsa bile yazılmalı , yazmalısın...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canim yorumun dikkatimden kacmis özür dilerim. Belki ilerde, kismet 😊

      Sil
  27. Ben sizin Beyoğlu anılarınızı okurken hep empati ve duygu alışverişi türü bir halle okuyorum. Sanırım çoğu okur da öyle. Kalbini açmak ciddi bir şey, yazanı da okuyanı da mutlu eden bir durum. Samimiyet hissi belki de. Herkes gibi ben de dilerim bu anılarınız kitaba dönüşsün. Benim okumalarım parça parça sanırım baştan alıp okumalı.
    Derya hanım belki Avusturya anılarım başlığı ile mutluluk dolu bir seri de gelir.
    Sevgiler, selamlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslinda buraya yazdiklarim taslak gibi oldu unutmamak acisindan iyi oldu bence. İlerde ani amacli kitaplastirir miyim bilmem. Avusturya anilari aklimda da bu tarz yazilari yazmak icin ihtiyacim olan sakinlik yok su anda. Güzel düsüncelerin icin teşekkür ederim ☺️

      Sil
Daha yeni Daha eski