Beyoğlu Anılarım - 9

delikizinbohcsçblogspot.com

Ilkokul  yılları, evdeki alışılmışın dışındaki aile hayatına rağmen devam ediyordu. Babaannemin varlığı bana güç  verdi.  Babaannemle ikimiz ve babamla karısı. Sanki birbirine değmemeye çalışan  iki ayrı hayat... İlk yaşadığımız tokat olayından sonra,  üvey annemin evlilik öncesi yaptığı sevgi gösterilerinin yalan olduğunu anlamıştım. Zaten o da artık gerçek yüzünü göstermekten çekinmemeye başlamıştı. Babaannem ve benden nefret ettiğini seziyordum, ama babaannem engelini aşıp bana zarar vermesi imkansızdı. O kadar bağlıydım ki babaanneciğime, geceleri uykumdan uyanıp nefes  alıyor mu diye kontrol ederdim. Deli gibi korkardım ölmesinden. Babama da içten içe kırgınlığım büyüyor; kendimi kandırılmış hissediyordum. Karısını bana tanıştıracağı zaman, bir anneye ihtiyacın var o yüzden evleniyorum demişti. Kadının annelik filan yapmayacağı belli olduktan sonra bu yalan da , erken yaşta yaşamam gereken travmalardan biri oldu. Yemek yapmayı bilmez, haftada bir eve temizlikçi çağırır; bütün gün tırnak bakımı  yapar, saçı başıyla uğraşırdı. Komşularımızla rahat görüşmek için, annesine ziyarete gittiği günleri beklerdik.
Rahatça evden çıkmaya bahanesi olsun diye beni de yanına alırdı. Bu zoraki gezmelerden pek hoşlanmasam da giderdim mecburen. Sürekli  tanımadığım ama onun pek iyi tanıdığının belli olduğu erkekler çıkardı karşımıza. Çantası verdikleri karvizitlerle doluydu. Babaanneme anlattığımda, babama bahsetmememi sıkı sıkı tembihledi tabii ki.  Hoş bahsetsem de ne değişirdi bilmem.


delikizinbohcsçblogspot.com
Ben 15lerimde...

Yazları Tarabya plajına gidermiş hep ailesiyle. Beni ve oğlunu  da alıp gitmeye devam etti.  Minibüse binmekten oldum olası nefret ederim. Ama Tarabya’ ya gitmenin tek yolu da buydu. Yaz günü fenalık geçirerek giderdik. Orda da hep tesadüfen karşılaştığı birileri olurdu. Hep de erkekti bu tesadüfler nedense. Hiç kadın arkadaşı olduğunu görmedim. Oğlunun umurunda değil gibiydi annesinin neler yaptığı ama ben küçük yaşıma rağmen sezgileri güçlü bir çocuktum. Babaanneme verdiğim söze sadık kalıp babama bir şey anlatmasam da, herşeyi gözlemliyordum.
Babam elektronik eşyalara çok meraklıydı. Yeni ne çıksa alır ve titizlikle bakımını yapardı. Biraz büyüdüğüm zaman kızıp gözlemlerimi babama anlatacağımı söyledim ancak eline çekici alıp ağzımı açarsam babamın müzik setini kırıp benim yaptığımı söylemekle tehdit etti. İnandım ve babamın tepkisinden de korktum.
Şimdilerde hayvansever olduğunu gördüm facebook hesabında. Hayvan ve çocuk sevenler iyi insan olarak bilinir, ama demek ki iyilik de kötülük de göreceli kavramlar. Aslında başka çocuklara da iyi davranırdı. Bana düşmanlığı neydi bilemiyorum. Ben ona hiç bir şey yapmamıştım. 8 yaşında bir çocuktum. Yetişkin insanların bir çocuğa  kendilerini sevdirmesi daha kolaydır da, küçük çocukların yeni durumlara alışması daha zordur.  Hele büyük oğlumu kendi çocuğu gibi büyüten eşimin sabır ve fedakarlıklarını gördükçe aradaki farkı daha iyi anlıyorum. Başkasının çocuğunu büyütmek hiç kolay değil biliyorum. Son derece büyük bir olgunluk ve sabır gerektiriyor. Evleneceğiniz kişinin ilk evliliğinden olan bir çocuğu veya çocukları varsa, kararınızı vermeden defalarca düşünün derim. Bu yükün altından kalkamayacaksanız boşuna bir çocuğun hayatını karartmayın. Anne babasının ayrılması, ya da bir ebeveyni kaybetmesi o çocuğun suçu değildir.
(Devam edecek...)

İlginizi Çekebilir : Beyoğlu Anılarım-10



33 Yorumlar

Yorumlara link eklemeyiniz tıklanabilir link olan yorumlar yayınlanmaz. Please don' t add your links at the comments they will not published.

  1. Anne baba olmak sevginin en güzelini emeğin de en çoğunu yaşamak demek herhalde. Çocuğu olmasa da bir küçüğün kalbine girebilir insan hatta çocuğu gibi sevebilir, ancak en çok kendini seven bencil insanlar ne o küçük kalbe girebilir ne de koca dünyaya sığabilir, deyim yerindeyse serseri mayın gibi dolanır durur, hep başkalarına çarparak ve kırıp dökerek. Küçük yaşta zamansız sorgulamalar yapmak belki zor ama Allah kader çizgisine koyduğu her şeyin savunma gücünü, kazanımlarını da beraberinde veriyor. Hem bu dünya da hem de ebedi alemde... Babaanneniz oğlumun yuvası bozulmasın diye mi yoksa sizi başka sıkıntılardan korumak için mi öyle dedi belki şimdi çözmüşsünüzdür ama mutlaka içinde çok anlamlar barındıran ve sizi siz yapan zamanlardı anlattıklarınız. Bazen imtihan dediğimiz, çile ya da zorluklar dediğimiz süreçler uzun oluyor, daha bitmedi mi diyesi geliyor insanın ama sular duruluyor. Küçük yaşta daha iyi öğreniyor sanki insan iyiyi kötüyü çünkü saf bir kalple en doğru gözlem yapılıyor. Babaanneniz kim bilir ne kadar tatlı ve müşfikti, nur içinde yatsın ben de babaannemi çok severdim yüzünü bile tam hatırlamasam da.
    Güzel günleriniz olsun, sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Babaannem beni büyüttugü icin annem gibiydi. Sanirim hem beni korumak hem oglunu üzmemek istemisti 😊

      Sil
  2. Great post dear

    Have a nice day! :)

    YanıtlaSil
  3. Aslında önemli olan illa doğurmak değildir.Ben,kendi adıma düşünüyorum da bir erkeği gerçekten seversem onun gerçekliğini de severim.Çocuğu da benim çocuğumdur artık.Masumların ne şuçu var ki boşanmalarda.Üvey lafını da çok itici bulurum zaten.Devamını tabi ki bekliyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkes o kadar olgun olamiyor ne yazik ki 😞

      Sil
  4. Ne kadar zor, ne kadar üzücü günler yaşamışsın Derya'cığım, iyi ki babaanneciğin varmış, o seni gerçekten korumuş, her an yanında olmasa kimbilir o kadın neler yapardı? Hele hele o kartvisizler, hep erkek ahbaplar!! Türk filmlerindeki Lale Belkıs gibi bir tip geldi gözümün önüne:((baban nasıl körmüş yaa? Kusura bakma yani...:((((iyi ki hiç evlenmedim, iyi ki çocuğum da olmadı boşansam filan katiyen çocuklarıma üvey baba getirmezdim bak seninki milyonda bir şans o yüzden getirmezdim çünkü benim şansım yoktur, çok sevindim eşinin böyle iyi yürekli biri olmasına....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gercekten zor durumlar. Herkes kabullenemiyor baskasinin cocugunu.

      Sil
  5. Epey ara vermiştin bu anılara... sevindim yeniden devamına.. ibretle, ders ala ala okuyorum her bir satırı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu ara yaziyorum. Sanirim birkac bölüm daha olur 😊

      Sil
  6. Neler yaşamışsın canım ... Annelik ve sevgi içten gelen duygular ve maalesef herkeste olmuyor :(

    YanıtlaSil
  7. Çok zor günlermiş ama geçti, bu da geleceğe dair bir umut emaresi sanırım...

    YanıtlaSil
  8. Derya :( Bir kerelik verilen yaşam hakkı, nasıl haram edilebiliyor minik bir çocuğa. Boşanan aile çocuğu olan torunum ki, senin yaşadıklarının binde birini yaşamadı.
    Allah eşinden razı olsun. Bir çocuğu mutlu etmek kadar değerli ne olur ki... Hayvan sever hanım demek, Allah biliyor Derya :( İnsanları anlamak çok zor. Ne kadar güzel bir genç kızmışsın, hâlâ güzelsin ama o günlerde seni dışarıdan gören o gülücüğün ne kadar bedelli olduğunu bilmez. İlgiyle takip ediyorum canım. Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkür ederim 😍 es ist

      Sil
    2. Pardon cümlenin sonunda telefonun azizligine ugradim 😊

      Sil
  9. Yine fotoğraflara bayıldım. İlk fotoğraftaki şekerliğin hele.

    Ben bazen Bilgiç'le Can arasında öyle kötü kalıyorum ki iyi ki çocuk evlat edinmemişiz ergenlik zamanını nasıl atlatırdık bilmem diye düşünürken buluyorum kendimi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok zor Handancim insan kendi cocuklarina bile haksizlik etmemeye calisiyor. Baska bir insanin cocugunu büyütebilmek olgunluk gerektiriyor.

      Sil
  10. İnsanlar ne yazık ki özellikle evlilik sonrası gerçek yüzünü gösterdiğinde herşey için çok geç oluyor. Özellikle de bunu 8 yaşında küçük bir kız çocuğuna yaşatılması ne kadar acı...

    YanıtlaSil
  11. son dediklerinizde haklısınız sevdiğiniz insanın bir çocuğu varsa tıpkı eşiniz gibi fedakar olmaları gerekiyor kadın /erkek olsun farketmez herkes için geçerli bu..hikayeniz bölüm bölümmüş,bayağı uzunmuş..zor ama sonu tatlıya bağlanan bir yaşam hikayesi..🙂

    YanıtlaSil
  12. Bazen insanlar bencilce bir karar alabiliyor ama sonrasında da bencilce davrandığında felaketler yaşanabiliyor; birilerinin hayatı kararabiliyor. "Acaba diyorum, farkında mı yapabildiğinin?"

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilemiyorum. Sanmiyorum pek farkinda oldugunun

      Sil
  13. Analık babalık zor meseleler. Ama insanın içinde sevgi ve azıcık da vicdan varsa aşamayacağı şey yoktur diye düşünüyorum.
    Muhtemelen seni tehdit, engel olarak görmüş yaşamında. Halbuki seni kazanmayı başarabilse idi ne senin hayatın bu denli travmalarla dolu olacakt, o da keyifli bir yaşam sürecekti aslında.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet farkli yaklassaydi ben onu sevmeye hazirdim aslinda.

      Sil
  14. Ben okuyamiyorum senin bu serini Derya abla ya...Icime tabiri caizse okuz oturuyo her defasinda...❤

    YanıtlaSil
  15. çekilmiş acıları büyük bir arsızlkla okuyor, devamı gelsin istiyorum :S kitaplarda da öyle başkasının hayatını anlatan kitapları severim; acaba hesaplaşma ne zaman anlatılack dye bekliyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Begenmene sevindim canim. Gercekten ilginc bir hayatim oldu. Su an yasamim gecmisime göre oldukca fazla duragan 😊

      Sil
Daha yeni Daha eski