Beyoğlu Anıları -3-

Eveeet bloglarda etkinlikti çekilişti derken ihmal ettiğim yazı dizilerime döneyim. Beyoğlu anılarını uzun süredir ihmal ettim. Bu anıları yazmamın tek sebebi sevgili Deeptone' dur. Evet yanlış okumadınız Deeptone. Bir Beyoğlusever olarak, benim taş devrinde :) Beyoğlu'nda büyüdüğümü duyunca anılarını yazsana dedi ve hiç Türkiye' deki hayatımdan bahsetmek aklımda yokken kendimi Beyoğlu anıları yazar buldum. Belki de yazılmalı unutulmamalı bilmem ki... Ben İstanbul'un çok güzel bir döneminde yaşadım. Ve birçok da anı biriktirdim ama bana özel bazı sebeplerden ufak tefek bir takım şeyler bana özel kalsın istedim. Okuduğum okullar veya çalıştığım işyerlerinin adından bahsetmek istemiyorum. Umarım bunu anlayışla karşılarsınız.
Ailemde birçok yabancı dil bilen insan olduğundan zaten küçükken rahatlıkla birkaç dili konuşabiliyordum. İlkokuldan itibaren özel bir yabancı okula gittiğim için de bu bilgim pekişti. Neredeyse kolej düzeyinde bir eğitim almışım ki buradaki yüksekokul hayatımda çok faydasını gördüm. Avusturya' da matura, İngilizce'de bachellor denen Lise mezuniyetine çok önem veriliyor. Liseye girmek ve bitirmek çok zor olduğu için tıp ve hukuk hariç üniversiteler de sınavsız. Benim lise diplomamı görünce çok şaşırmıştı öğretmenlerim.
Lise yıllarımda hem harçlığımı çıkarmak hem de babaevindeki mutsuz ortamdan kaçmak için turist rehberliği yaptım ve benden küçük öğrencilere ders verdim. O yaşlarda bir kız için çok keyifli işlerdi. Bol bol da İstanbul'un tarihi yerlerini gezdiğim için ayrıca cazipti benim için. Üzüldüğüm bir nokta var ki o dönemlere ait hiç bir sokak resmimin olmaması. Bunun da tabii 70li ve 80li yıllarda rahat taşınır fotoğraf makineleri olmaması ve sokakta resim çektirmenin ayıp sayılması gibi nedenleri var. Keşke o yıllara ait bir sürü resim çekseydik... Eski albümleri karıştırıp uygun resimler buldukça ekleyeceğim.


Tatavla-Kurtuluş
Babaannem ve ailesi bir piknikte. Burası sıkı durun, Kurtuluş son durak !!!! O zamanlar böyleymiş.


Lise sondayken yazın yapabileceğim bir iş ararken yabancı dilde çıkan bir gazetede yazı işlerinde büro elemanı aradıklarını duydum. Çok cazip geldi çünkü zaten hedefim Basın yayın okumaktı. İlk başladığımda bilgisayar bile yoktu elektrikli daktilo vardı. Saatlerce gelen elde yazılmış haberleri daktiloyla yazıyordum. Redaksyona ilgim olduğunu farkettiklerinde yavaş yavaş bu işe de el attım. Yani eski çalışma teknikleri ile haberin geliş anından, sayfa düzenlemesine, müşteri ilişkilerinden, muhasebeye, çeviriye ve muhabirliğe varana kadar her alanında çalıştım. Muhabirliği pek sevdiğimi söyleyemem. Her gün İstanbul trafiğinde oradan oraya koştur insanlarla yüzyüze görüş, işyerini temsilen kokteyllere açılışlara katıl belki size garip gelecek ama bana göre değildi. Beni asıl cezbeden el işi kısmıydı. Yani işin mutfağı. Yıllar geçip basın kartımı aldığımda neredeyse o serüvenimin sonuna da gelmiştim.
Yıldız Parkı
Yanılmıyorsam bu Yıldız Parkı...Pek halimden memnun değilim :)
Beyoğlu
Beyoğlundaki ilk evimizin balkonunda.


Ada vapru
Bendeniz Ada vapurunda...







Beyoğlu Anılarım 4. bölüm

53 Yorumlar

Yorumlara link eklemeyiniz tıklanabilir link olan yorumlar yayınlanmaz. Please don' t add your links at the comments they will not published.

  1. Görsellere bayıldım ne kadar güzel bir çocukmuşsun :)yazının devamını bekliyorum inşallah sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Fırsat buldukça ve resimlerdeki kazılarımdan bir şeyler çıktıkça ekliyorum.

      Sil
  2. Çok keyifle okudum, devamını da mutlaka okumak isterim.Yazma dilinizde harika. Etkinlikler için, ya da gezmek için gittiğimde büyük bir keyifle dolaşırım Beyoğlu'n da. Sizin anlattığınız ortamı yakalayamasam da yine bile benim için çok güzel.Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Aslında yazarken hiç dikkat etmem aklıma geldiği gibi dökülür cümleler.

      Sil
  3. Yazdıklarından dünden bugüne çalışkanlığını ve azmini hiç yitirmediğini görüyorum canım. Resimlerdeki güzel kız çocuğunun şimdi çok güzel bir anne olduğu da ortada. Yazının devamını bekliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Yazacağım anılarımı sıraya sokmaya ve resim bulmaya çalışıyorum :)

      Sil
  4. Görsellere ve yazına bayıldım. Keyif alarak okudum ve devamını bekliyorum. Sevgiler canım ☺

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim en kısa zamanda devamı gelecek :)

      Sil
  5. Yazınız çok güzel olmuş . Roman okuyor gibi hissettim kendimi.Gerçi mesleğiniz geri kaleme hakimsiniz.

    YanıtlaSil
  6. Harika bir yazı olmuş. İstanbul'da seni okudum gözlerim fincan gibi açık :D

    YanıtlaSil
  7. Ne kadar şanslımışsın, İstanbul un İstanbul olduğu günlerinde çocukluğun geçmiş en güzel semtlerinin birinde. Fotoğraflar da ayrı güzel,devamını merakla bekliyorum :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gerçekten şanslı buluyorum kendimi. Bugün İstanbul hakkınd yazılanların bazıları başka şehir hakkında gibi geliyor.

      Sil
  8. Başarı ruhunda varmış bu belli oluyor resimler çok güzel.Güzel karar keyifle okuyacagız canım sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Başarı değil de çalışkanlık sanırım. Tembel bir insan olmadım hiç.

      Sil
  9. İstanbul un en güzel dönemlerini yaşamışsın ne kadar güzel devamını heyecanla bekliyoruz ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım. Yeni yazı için resimleri bulur bulmaz gelecek.

      Sil
  10. merakla bekliyorum yazının devamını.

    YanıtlaSil
  11. şişhanede büyümüş, galata'da gençkızlığını geçirmiş biri olarak semtdaşız diyorum. Ama eski zamanla şu andaki hali derseniz hiçbir alakası yok derim. Oralar da rant için çirkinleşti. Kötü binalar, oralara yakışmayan insan profilleriyle doldu. Eski sadeliği, yalınlığını çok özledim. En son beyoğluna yaklaşık 5 sene önce çıktım. Birdaha gelmiyeceğim dedim. Okuduğum okulun bile silüeti bozulmuş, koşup oynadığım pasajlar komple yıkılmış ve otopark yapılmıştı. Bir daha aynı üzüntüyü yaşamamak adına büyüğüm yerleri bıraktım hatıralarımda kalsın dedim. uzun oldu azıcık yorum, anlayışınıza sığınıyorum.
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın canım. İstanbul' a gelince bir an önce Avusturya' ya dönsem diyorum çünkü özlemime değmiyor ve hayal kırıklığı yaşıyorum. Uzaktan anılarda yaşatayım daha iyi.

      Sil
  12. Sayenizde zamana yolculuk yaptım :) annem Şişli de büyümüş, babam Aksaray'dan Şişliye geçmiş orda yaşamış. Bende oralarda büyüdüm :) anneciğim de oraları çok severdi, İstanbul un en yaşanılası yılları... Zevkle okudum emeğinize sağlık... Çok güzel bir çocukluk yaşamışsınız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Evet güzel zamanlarını yaşadım İstanbul'un kendimi şanslı buluyorum.

      Sil
  13. Ne değerli anılar.. Hele fotoğraflar.......

    YanıtlaSil
  14. ayyyy bayıldım bayıldım. ya ne şanslısın yaaa yani yaşadığın yer ve okullların ve yaptığın işler. ay ben de ders verdim veriyom daha zaten, rehberlik de yaptım, ama şimdi tercümanlık yapıyom, ailevi bişiler sölemişsin ama yaşadıkların güzel bence hoş hayat bu. basın filan, beyoğlu yaşamı faydaları, ailende yabancı var mıydı peki yaaa, yani rum, ermeni gibi, ne bileyim işte, orlarda yabancı da çok, siz peki göçmen misiniz, yoksa beyoğlunun eski ailelerinden mi, nasıl bişi, yani işte taam söyleyebildiğin kadar sıkma canını, bir de evet devam et noluuur :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ortak yanlarımız olduğunu iyi tahmin etmişim :) Herşeyden biraz vardı deepcim. Babaannemin ailesi Selanik dedemin Sakız Adalı ama taa yüzyıllar öncesine dayanıyor ailelerin İstanbul'a taşınması.

      Sil
  15. bir deee, fotolar çok güzel, senli fotolar zaten güzel deee, o ilk foto nefis nefis :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kurtuluş son durak olduğuna inanabilir misin?

      Sil
  16. 2. yazıyı merakla bekliyoruz :)

    YanıtlaSil
  17. Ne kadar güzel fotoğraflar, iyi ki deeptone söylemiş ve iyi ki sizde yazmaya başlamışsınız. Merakla takipteyim devamını :)

    YanıtlaSil
  18. deryaa cidden bayıldım aman Allahım resmen kitap olur bu . kitap çıkarsana . Ayşe Kulin de böyle yazıyor işte harika. Gerçek diyorum ben. Fotolarla da sülemişsin bayılıyorum böyle yazılara eskilerden bahseden. Kitap çıkarsan olmaz mı ki bak bunu cidden düşün . ciddiyim baaak!!! :)
    şimdi yurtdışındasın özlüyorsundur . kaç yaşındasın ki , fotolarda çok ama çok genç duruyorsun. spor ve sağlıklı yaşamdan dolayı mı. yani benden büyük müsün sen ama benden küçük duuryorsun yahu. ben bayıldım bu yazıya lütfen devam et güzellikleri hatırlat bize adaşım . kalemine sağlık <3<3<3<3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay dur bi soluklan :) Ayşe Kulin kim ben kim? Genç kızlığımda hayranlıkla okurdum. Kitap ilerde olabilir anılarımla ilgilenen bir yayınvi olursa para filan mühim değil. Anılarım kalsın bir yerde iste. Canım ben 45 yaşındayım sen daha gençsindir diye tahmın ediyorum. Yaşımı göstermiyorum şanslıyım o yönden.

      Sil
  19. Basın Yayın okumak benim de hayalimdi, ama olmadı şimdi ne alakaysa mali müşavir oldum :) Hayat işte... Yabacı dil bilen insanlara da hayranım, bu da benim bir eksikliğim, Çocukluk hatıraları ise süper, ben de devamını merak ettim, sevgiler... http://bizimmutfakdan.wordpress.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Ayselcim. Şu an bulunduğum noktada mutluyum önemli olan da bu.

      Sil
  20. Muhteşem yaa fotoğraflara bayıldım.Ayrıca Beyoğlu anıları fikri harika olmuş bana ilham verdiniz...Sevgiler :)

    YanıtlaSil
  21. Gerçekten fotogradlar çok güzel ah o eski günler... Ve hep istediğim ama hiç öğrenemediğim yabancı dil :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim aslında ben de çocukluktan öğrendiğim için farkında varamadım. En zor sonradan öğrendiğim için sanırım Almanca oldu.

      Sil
  22. Ne kadar güzel bir çocukmuşsun ve ne kadar dolu dolu yaşamışsın kendinden ödün vermeden. Takdir ettim doğrusu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim canım içinde doğduğum hayatta mutsuz oldum ama kendime istediğim hayatı kurmam da zor ve sancılı bir geçiş oldu. Sağlıktan biraz ödünler verilse de kendimden asla !

      Sil
  23. Devam etsin. Bu deeptone sayesinde baya otobiyografi türü yazılar çıkıyor. Bizim çerkez kızına Blanaya da yazdırmıştı böyle. Ne asilmiş sizin aile. Babaanne falan çok modern piknikte bile çok tarzlar. İngilizce bilmek çok önemli dear. Loves and good night...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thank you dear :) Babaannem çok moderndi evet ve çok şık giyinirdi. Kot pantolon filan tabu idi onun için :)

      Sil
  24. Önceki Beyoğlu yazıları daha kısaydı diye kalmış aklımda. Tekrar dönmem lazım o yazılara! Daha önce sevgili Bücürük ve Ben'den Müjde Abla'nın daktilo ile yazdığını ögrenip mutlu olmuştum. Sizinle 2 etti. Yaşananlarda ortaklık bulunca ayrı bir seviniyor insan. İstanbul'un göbeğinde, haberin göbeğinde olmak, doya doya gezmek güzel olmalı özendim vallahi. Gezemiyorum gezebilsem atacağım kapağı oralara... Paylaşım harikaydı. Teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel yıllardı gerçekten de. O dönemleri yaşayabildiğim için memnunum. Parmaklarım daktiloya alışkın olduğundan olsa gerek modern klavyelere alışamadım.

      Sil
  25. Maşallah diyorum size. Ne kadar güzel bir çocukmuşsunuz. Şöyle bir düşündüm de O dönemim giysileri bile bir başkaymış. Hayatta başarılarınız daim olsun dilerim.

    Sevgi ve selam ile.

    YanıtlaSil
  26. Derya, o kadar mutlu olmaya layıksın ki... Bakalım öykü nasıl devam edecek. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  27. Bu arada fotoğraflarına bayıldım, benim çocukluğuma dair sadece 3 fotoğrafım var desem...

    YanıtlaSil
  28. Ahh Deryacım ne güzel anlara götürüyorsun bu anılarla beni

    YanıtlaSil
Daha yeni Daha eski