Sevgili arkadaşım Momentos'un spotify yayınlarını çalışırken dinlemeyi seviyorum. Dinlendirici sesiyle hem ruhuma iyi geliyor hem de ilginç yayınlar yapıyor. Hepimizin malumu korkunç deprem felaketi tabii ki en çok yaşayanları etkiledi. Ancak insan olan herkesin son günlerde yaşadığına, bir bardak su içebildiğine, sevdiklerine sarılabildiğine suçluluk duyduğuna eminim. En azından bu bende böyle oldu. İş güç yapamadım, gece uyuyamadım rüyamda bile enkaz ve kurtarma ekiplerini gördüm.
Evden çalışan bir insan olduğum için bitirmem gereken işler vardı ama bilgisayarı açıp açıp ekrana boş gözlerle baktım. Ne yazık ki dijital ortamda ve sosyal medya bağlantılı işler de uzun süre ihmale gelmiyor. İşte tam da bu duygular içindeyken Momentos' un beni gerçeğe döndüren yayınını dinledim. Ortak duygular içinde olan pek çok insan olduğunu düşündüğüm için yayını buradan da paylaşmak istiyorum:
Kısacası hayata devam etmemiz şart. Bu demek değil ki düğün dernek kutlayacağız ve bu felaketi yaşayan ve yaşatanları unutacağız. Bu demek değil ki insanlık görevlerimizi yapmayacak, yardım etmekten kaçınacağız. Ancak bunları yapabilmek için ruhsal dengemize ve yaşamımızın doğal akışına dönmeye ihtiyacımız var. Ödeyeceğimiz faturalar, yaşam zorunluluklarımız var. Biz bizden vazgeçersek bize ihtiyacı olanlara da bir faydamız olmaz. Yayını mutlaka dinleyin, ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Sağlıklı yaşam blogumda insanlara elimden geldiğince yardımcı olmaya çalıştığım için bir takipçim siz bizim kalbimize dokundunuz demişti. Bu sözü hiç unutmadım ve aslında hepimizin elinden gelen minicik şeylerin bile insanların kalbine ulaştığını gördüm. Sevgili Momentos'a bu yayın için çok teşekkür ederim. Takipçimin deyimiyle "kalbime dokunan" bir yayın oldu. Dinledikten sonra kendimde beni bekleyen işlerime dönebilme gücünü buldum. Hala çok üzgün ve öfkeliyim. Ve bu öfkenin dinmesini de istemiyorum. Sorumluların cezasını çekmesini tüm kalbimle diliyorum. Ne yazık ki kayıpları geri getirmek mümkün değil ama bedel ödendiğini görmek en azından giden canların, evinden barkından olanların acısının hesabının sorulması belki bir nebze yaraya merhem olup tekrarları önler.
.jpg "spotify-yayını")
Yazında da söylediğin gibi acımın, kızgınlığımın, öfkemin dinmesini istemiyorum. Bu yönetimi, bu insanlara hakkımızı helal etmiyorum. Ne yazık ki hayat devam ediyor, yiyoruz, uyuyoruz, uyanıyoruz. Devam etmek ve yok yere ölen kardeşlerimizi unutmayıp haklarını aramalıyız.
YanıtlaSilÇok doğru.. Günü geldiğinde hesap sorabilmemiz için bizim de ayağa kalkmamız gerekiyor, iyileşmek demeyelim ama en azından yaralarımızı sarmamız gerekiyor.
YanıtlaSilvallahi nasıl yaşıycaz tekrardan yaa.
YanıtlaSilI like listening to Spotify but never listened to your friend or to such type of broadcasts. It is always best to listen to different topics and voices on these topics.
YanıtlaSilÇok zor günlerden geçiyoruz, unutmamız mümkün değil...Ama oralardaki kardeşlerimizi destekleyerek ve güçlü kalmaya çalışarak var olmalı ve bazı şeylerin değişmesini sağlamalıyız...
YanıtlaSilUnutmak mümkün mü canım, ben hala 99 depremini dün gibi hatırlıyorum. İçimden hiç bir şey yapmak gelmiyor ama kendimi motive ederek tekrar yazmaya başladım yoksa hep haberlere takılıyorum. En azından yazarak deşarj oluyorum 😔
Sil