 |
| Resimler google search |
Beyoğlu anıları serisini bitirdik ama Beyoğlu anıları biter mi hiç? Aklıma geldikçe ekleyeyim bu bölüme dedim. Bugün size hiç unutmadığım, bana çocukluğumun mutlu anlarını hatırlatan ve aklıma geldikçe gülümsediğim bir anımı anlatmak istiyorum.
Rahmetli babaanneciğimin çok eski bir Singer dikiş makinesi vardı. Dikiş dikmeyi çok severdi, ancak makine de zaman zaman takılır onu sinirlendirirdi. Küçükken birçok giysimi kendi dikerdi, o zaman bundan hoşlanmazdım ama şimdi ah olsa da dikseydi diyorum.
Bilirsiniz daha doğrusu benim yaşımdakiler bilir, mahallelerde hurdacılar tekerlekli arabalarıyla gezer, evlerden eski eşya toplar bunun karşılığında mandal, plastik kova çamaşır sepeti filan verirlerdi. Babaannem öfke nöbetlerinden birinde dikiş makinesini hurdacıya verdi karşılığında da çamaşır sepetiyle mandal aldı.
Mutlu mesut hayatına devam ediyordu. İstiklal caddesinde Mudo mağazası vardı o zaman. Hala var mı bilmiyorum. Bir gün önünden geçerken aaa bir de ne göreyim, babaannemin dikiş makinesi. Vitrine dekor yapmışlardı. İçeriye girip makineyi nereden aldıklarını sorduğumda bizim hurdacıyı söylemezler mi? Hemen eve dönüp babaanneme emektar dikiş makinesinin vitrinlere çıktığını anlattım. Ne çok güldük o zaman bu olaya. Benim için Beyoğlu günlerimin ayrılmaz bir parçasıdır bu anı.
ETİKETLER:
anılar
Babaannemin Singer Dikiş Makinesi
beyoğlu
beyoğluanıları
Deli Kız' ın İç Dökme Seansları
istanbul
istiklal caddesi
Paylaşım için teşekkürler. Hatıralar önemli.
YanıtlaSilAnılar hayatımızın ayrılmaz parçaları haklısınız :)
SilHahaha, bak sen dikiş makinasına, dünyaya açılmış :D
YanıtlaSilNur içinde yatsın babaanneciğin.
Amin canım çok teşekkürler. Evet konu mankeni oldu makine :)
SilAnneannemin de böyle bir makinesi vardı vefat ettiğinde hatıra olsun diye benden daha büyük torunlar almıştı çok üzülmüştüm. Anılar zihinlerde duruyor belki ama bazen bir nesne anıların rengini berraklastiriyor...
YanıtlaSilGidişine üzüldüğüm bazı hatırası olan aile yadigarları oldu. Maddi şeylere bağlı olmak doğru değil biliyorum ama insan anısı olan şeylerş unutamıyor.
SilDikiş makinesinin Dönüşümü felan olmalıydı bence yazının başlığı Derya abla😁💕
YanıtlaSilEvet ünlü oldu makine :) Hala duruyor mudur acaba bir yerlerde :)
SilTıpatıp aynısı da annemde vardı Derya'cığım. Bir de kutusu vardı. Yaş 61 ya, ben ölünce yeğenler sahip çıkmaz, kaybederler ya da senin babaannen gibi eskiciye filan satarlar diye korktum. Burada Koç'un sanayi müzesi var. Bir,iki yıl önce tel. ettim ilgilendirler, gelip aldılar. Bunlar antika oldu artık keşke babaannen vermeseymiş. Eski radyomuzu, pikabımızı ve gramafonumuzu babaannen gibi yaptık mandal değil öyle verdik gitti hurdacıya:( şimdi çooooooooooooooooook pişmanım. Çok gençtim şu aklım yoktu başımda. 18 yaşımda filandım. Şimdiki aklım olsa üçünü de saklardım. :(
YanıtlaSilMudo'ya söyleyip hurdacıyı da şahit gösterirseniz belki geri alma imkanınız olur.
Bizim de herşey gitti aile yadigarı babaannemin yüzüğünden başka bir şeyim kalmadı ne yazık ki :)
SilAntika değerinde artık onlar Derya 😊🌷🤚
YanıtlaSilZAten o zaman da eskiydi yüzyılı geçmiştir yaşı :)
SilOkurken çok duygulandım :(
YanıtlaSilTeşekkürler :)
Silbenimde annemim bir emektarı var , şimdilerde ben kullanıyorum ... vitrine çıkar mı bilmeme ama benim için evimin vazgeçilmezi ...
YanıtlaSilAslında değerini bilmek gerekli ne yazık ki eskiler pek kıymet vermiyordu.
SilÇocukluğumuzun makineleri.Ama sizin makine meşhur olmuş yaaaa :)
YanıtlaSilGerçekten öyle oldu :)
SilBen de yıllar önce bu makinelerin büyüklü küçüklü modellerini bir vitrinde gördüğüm de kim bilir hangi eller ne marifetler sergiledi diye geçirmiştim içimden.
YanıtlaSilKayınvalidemin dikiş makinesini ortanca oğlu aldı hatıra diye uzun mekik singerin ilk 400lü serisinden. :))
Babanneciğin de tüm uğurladıklarımız da nurlar için de olsunlar.
Amin teşekkür ederim :)
SilAhh ah ne anılar hurdacıların arabasında kopup gitti hayatımızdan.
YanıtlaSilGeçenlerde bir bit pazarına gittim.
İki fincan ve bir kaç da bardak aldım. Kimbilir hangi
Evin parçasıydı içim acıdı.
Belki de sahipleri hayatta değiller.
Bak şimdi nasıl da duygulandırdı bu makine beni .
Ne çok verirdi kadınlar böyle şeyleri. Yazık oldu tabii ama yapacak bir şey yok.
SilMandal olayı hala var.
YanıtlaSilGerçekten mi? Şaşırdım bu kadar zaman sonra hala olmasına :)
SilBizde de vardı bundan. Annem sonra zigzag yapan makine ile değiştirdi. Ne güzel bir anı canım , beni de geçmişe götürdün .
YanıtlaSilBenim yaşımdaki arkadaşların bu tarz anıları olacağını tahmin etmiştim :)
SilNeyse ki güzel bir yerde değerlendirilmiş.
YanıtlaSilBen de hep merak ederim. Hani terzi falan olsam, bir dükkanım olsa vitrinime eski terzi malzemeleri dizerdim diye düşünürüm. Ya da her ne iş yapıyorsam...
Aslında vitrinde çok güzel durmuştu :)
SilSinger dikiş makinesi bizde de vardı. Gerçekten antika oldu artık onlar. Ne güzel anılarınız var. Şu günlerde olan şeyler, eskiye daha çok özlem duymaya neden oluyor. Malum artık sevgisiz, anlayışsız, bencil topluluklar haline geldik. Kime güveneceğimizi bilemiyoruz ve giderek daha da yalnızlaşıyoruz maalesef... Bu makinelerin kullanıldığı dönemlerde her şey daha samimi ve sıcaktı sanki...
YanıtlaSilEski anıları unutulmuyor işte. İnsan yaşlandıkça anılara daha düşkün oluyor :)
SilAnneminki bende duruyor. Anı köşesi gibi önün resimleri falan koydum ben. Aslında bana verilmemişti abimler almıştı kullanmak için ama sonra parçalara ayırıp çatıya koyduklarını öğrendim. İstedim. Biraz bozulsalar da kullanmadıkları için vermek durumunda kaldılar. Temizleyip ayaklarını falan boyadım. Şimdi salonumda.
YanıtlaSilBen de kullanırdım evde süs olarak hala elimde olsa :)
SilAynısı biz de de vardı. Ama satılması kötü olmuş. Bende de bu makineyle ilgili anılar var. Bir ara yazarım belki:)
YanıtlaSilYaz canım okumak keyifli oluyor bu anıları :)
SilBenim babaanneminde vardı singer dikiş makinesi ne oldu bilmiyorum ama güzel anı seninkisi vitrinde görmek hoş olmalı değerini birileri bilmiş.
YanıtlaSilEn azından kullanılmış haklısın canım :)
SilNe güzel bir anı. Benim annem, ananem, teyzem..hepsinde de bu makinadan vardı. Ben de dikiş dikmeyi çok istiyorum ama bakalım, fırsat bulabilirsem...
YanıtlaSilBen çok beceriksizim dikiş konusunda ama hala bende olmasını isterdim süs olarak da kullansam :)
SilAnnemin de vardı Derya. Hatta ben evlendikten sonra onunla bayağı çalıştım. Profesyonel terzi değilim ama ufak tefek şeyler dikerdim.
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilKeşke o dikiş makinasını kendi evinizde bir hatıra olarak saklayabilseydiniz. Kim bilir kaç yıllık bir makinaydı o. Ben de çocuk iken, arızalı 1955 model Philips marka lambalı radyomuzu tamir edeceğim diye parçalamıştım. Yaptığım yanlışlığın ne kadar büyük bir talihsizlik olduğunu, belli bir yaştan sonra aynı model radyoyu hatırasına binaen internette ararken anladım.
Selam ve muhabbetle.
Ne kadar kıymetliydi o makineler bir zamanlar... Ninelerimizin en önemli eşyası onlarda sanki...
YanıtlaSilBazen benim de evde ne var ne yok veresim geliyor. Hem de leğensiz mandalsız :)
YanıtlaSilYani niye verdi diyemiyorum. Neyse ki güzel bir yere gitmiş sonunda.
Aynısından ananemin de vardı, hey gidi... Bana da hem annem, hem ananem elbiseler, etekler, bluzler dikerlerdi. Benim de anılarım canlandı şimdi Derya 😍😍
YanıtlaSilBenimde bu eski modellerden Rahmetli anaannemin vardı. Anneminde yeni nesil. Ama ben hiç anlamam dikişten. Gerçekten dikiş dikmek çok güzel bir zanaat. Tasarıma bayılıyorum.
YanıtlaSilAnılar çok kıymetli o günleri onurlandırmış olmanız çok iyi geldi okurken 🌼🌷🌸
Ben de hiç dikiş dikemem ama anı olarak saklamak isterdim doğrusu.
Sil