2009 yılında, henüz büyük oğlum Ege ilkokul 4. sınıfta iken sınıfı ile Multikültürel Festivale katılmıştık. Kısaca bu her yıl düzenlenen etkinlikten bahsetmek istiyorum. Okullarda çeşitli ülkelerden öğrenciler olduğundan, kültürlerin kaynaşması adına bu etkinlik düzenleniyor. Her sınıf bir ülke seçiyor, eğer çocuklardan birinin velisi bu ülkeden geliyorsa ve gönüllü olursa bir hafta sınıfta çocuklara ülkeyi anlatıyor, o ülkeden bir tarif birlikte hazırlanıyor ve en sonunda da o ülkeye ait bir dans çocuklarla yapılıyor. Tabii bir hafta dans provası için oldukça kısa ama çocuklar gerçekten çok çabuk öğreniyorlar.
Türkiye adına ben katılmıştım . Önce ülkeyi çocuklara tanıttım, birlikte poğaça pişirdik ve dans olarak da kolay olacağını düşündüğüm çayda çırayı seçtim. Bir zorluğumuz vardı dans konusunda ; oğlum integrasyon sınıfındaydı. Bu sınıflarda herhangi bir engeli olan çocuklarla olmayanlar bir arada eğitim görüyor. Toplumda da bu şekilde yaşayacakları için engellilerin dışlanmaması adına ayrı sınıflara konmuyorlar. Ege' nin sınıfında hem zihinsel engelli hem de tekerlekli sandalyede olan çocuklar vardı. Dansı çalıştırmak çok kolay olmadı. Tekerlekli sandalyeleri bakıcıları kullandı dans sırasında. Her tekerlekli sandalyeli çocuğa bir bakıcı tahsis ediliyor devlet okullarında. Ayrıca diğer engelli çocuklar için de sınıfta bir bakıcı oluyor. Ders sırasında yardımcı oluyor, bir ihtiyacı olursa karşılıyor ve derste sıkılırlarsa dışarıya çıkarıyorlar. Çok güzel bir sistem.
Ne yazık ki resimler çok iyi değil. O yıllarda cep telefonları bugünküler kadar iyi değildi. Eşim de o zaman bebek olan Ada' yı tek kolunda tutarken, tek kolu ile bu resimleri çekti :)
Program sonrası hepimize çiçekler verildi ve Belediye Başkanı teşekkür etti.
Aslında integrasyon sınıfı ile katılmaktan çok mutlu oldum. Çok duygu dolu bir deneyimdi benim için. Gösteriden sonra özellikle engelli, çocuk annelerinin sarılıp teşekkür etmesi içimi parçaladı.
Ne kadar güzel olmuş, engelli çocukları mutlu etmek ne kadar büyük sevap. Eline sağlık:)
YanıtlaSilNe güzel sistemmiş, engelliler de hayatın içinde, üstelik yardımcı olacak birileri de var.
YanıtlaSilNe çok emek vermişsindir. Ben oğlanın okuma bayramında 9 öğrenciyle dans yaptıracağım diye uğraştığımdan anlayabiliyorum.
Bazı okullarda ve sınıflarda engelli çocuklara karşı çekinceli davrandıldığını duyuyoruz ama üzülüyorum. Bu tür ayrımcılıklar tesbik edilirse gereken kanuni yaptırımların olması gerek. Hiç bir eğitim kurumunda herhangi bir nedenden dolayı ayrımsılık yapılamaz. Adalet temelinde eşitlikçi anlayış anayasanın teminatı altındadır. Aksi takdirde okul yönetimi bunun hesabını vermek zorundadır. Bir çocuğun kalbinin kırılması masumiyet anlamında insanlığın yok olamıs demektir. Çocuklar bayramlarla, şenliklerle, festivallerle, daha barışçı bir dünyayı kaynaşarak inşaa edeceklerdir. Bundan eminim.
YanıtlaSilBazı okullarda ve sınıflarda engelli çocuklara karşı çekinceli davrandıldığını duyuyoruz ama üzülüyorum. Bu tür ayrımcılıklar tesbik edilirse gereken kanuni yaptırımların olması gerek. Hiç bir eğitim kurumunda herhangi bir nedenden dolayı ayrımsılık yapılamaz. Adalet temelinde eşitlikçi anlayış anayasanın teminatı altındadır. Aksi takdirde okul yönetimi bunun hesabını vermek zorundadır. Bir çocuğun kalbinin kırılması masumiyet anlamında insanlığın yok olamıs demektir. Çocuklar bayramlarla, şenliklerle, festivallerle, daha barışçı bir dünyayı kaynaşarak inşaa edeceklerdir. Bundan eminim.
YanıtlaSilÇok güzel bir etkinlik olmuş :)
YanıtlaSilEngelli çocuklara gösterilen özene bayıldım. Kendi yaşadığım toplumla kıyaslayıp kıskandım da biraz. = '(
YanıtlaSilNe kadar güzel bir etkinlikmiş, bayıldım :))
YanıtlaSilokuldaki engellilerle ilgili sistem güzelmiş gerçekten, güzel bir etkinlikmiş..elinize sağlık..🙂
YanıtlaSilOkuyunca 'Mutluluk etkinliği' dedim kendimce ;) Bazen, içi burulurak da mutlu oluyor insan.Farklı kültürlerde, hatta farklı bedenlerde olsa da, 'bir arada nasıl güzel olunur'un resmi olmuş.Hayran kaldım...
YanıtlaSil