Hayatımın uzun yılları mutsuzluk içinde geçti. Kapıyı çarpıp gitmektense hep kendimden ödün vererek, mış gibi yaparak yaşadım. Çocukken öğrendim bu oyunu. Beni mutsuz eden insanların istediklerini yaparsam, onlarla çok mutluyum gibi yaparsam, kişiliğimden ödünler verirsem zarar görmem diye düşündüm.
O kadar alışmıştım ki ödün vermeye artık gerçek ne masal ne birbirine karışmıştı. Sevmediğim ve beni sevmediğini bildiğim insanlara asırlar kadar uzun gelen yıllar boyunca katlandı. Bunun yanlış olduğunu aldığımda hayatımın akışı değişti.
Şimdi aynı benim eskiden yaptığım gibi davranan insanları gördükçe yapmayın değmez demek istiyorum . Mutsuz olduğunuz işte kalmak uğruna her aşağılanmaya katlanmayın, kocanın karınız ile mutsuzken illa evlilik bitmesin diye mutluluk oyunu oynamayın. Özellikle insan ilişkilerinde oynamayın çünkü er ya da geç perdenin kapanış saati gelip makyajlar akınca ortaya çıkan gerçeklere göğüs germek dayanılmaz olabilir.
Ama acı olan da herkesin kendi deneyimini yaşaması gerektiği. Başkasının aldığı dersten faydalanamıyor insan. İlla ki sert kayalara çarpıp etlerini kanata kanata kendi dersini çıkarması gerekiyor.
O kadar alışmıştım ki ödün vermeye artık gerçek ne masal ne birbirine karışmıştı. Sevmediğim ve beni sevmediğini bildiğim insanlara asırlar kadar uzun gelen yıllar boyunca katlandı. Bunun yanlış olduğunu aldığımda hayatımın akışı değişti.
Şimdi aynı benim eskiden yaptığım gibi davranan insanları gördükçe yapmayın değmez demek istiyorum . Mutsuz olduğunuz işte kalmak uğruna her aşağılanmaya katlanmayın, kocanın karınız ile mutsuzken illa evlilik bitmesin diye mutluluk oyunu oynamayın. Özellikle insan ilişkilerinde oynamayın çünkü er ya da geç perdenin kapanış saati gelip makyajlar akınca ortaya çıkan gerçeklere göğüs germek dayanılmaz olabilir.
Ama acı olan da herkesin kendi deneyimini yaşaması gerektiği. Başkasının aldığı dersten faydalanamıyor insan. İlla ki sert kayalara çarpıp etlerini kanata kanata kendi dersini çıkarması gerekiyor.
ETİKETLER:
yazılar
Ve inanılmaz bir yük bu aslında. Mutsuzluk sebebi, yaşama sevincinin terketme nedeni...
YanıtlaSilYeni yılda bu davranışlardan uzak durulması ümidiyle...
Çok büyük bir yük. Insan yasayip bitirince ben ne yaptim diyor. Ben kendi adima bir daha asla diyorum.
SilMaalesef öyle, aynen sonunda yazdığın gibi insan yaşamadan öğrenemiyor bazı şeyleri.. Yeni yolun uğur getirsin canım sana.
YanıtlaSilTesekkür ederim. Çok sükür uzun zaman önce dersimi aldim.
YanıtlaSilAslinda bittigini anlayip, karsidakinin anlayacagi güne kadar "belki düzelir" diye umut-gerilim karisimi bir sey yasamak, futbolda atamayana attiklarii gibi, iliskide gitmeye kiyamayandan o bicim gidildigini ayni derecede siddetli sekilde tecrübe edindim ben de, bahsettiginiz gibi sert kayalar misali. Ama bu siddete ragmen tecrübe edinmek her zaman icin daha iyidir bence, kafada ihtimal birakmiyor en azindan.
YanıtlaSilEvet haklisiniz. Bizleri olgunlastirip büyütenler hayatta edindigimiz tecrübeler. Bir de tabii sonuna kadar savasmis olmak istiyor insan.
SilHerkesin yaşadığı ve çıkardığı dersler farklı oluyor hayatta. mış gibi yaşamak gerçekten çok ağır.duyguları yaşadığımız mış gibi olmayan sahici bir yıl olması dileğimle,sevgiler..
YanıtlaSilCok tesekkür ederim ben de herkes için dilerim bunu.
SilAA ben bu bloğunu yeni öğrendim bak:) Hemen takibe aldım. Biz bir bloğu zor kaldırıyoruz sen ne yaptın böyle maşallah:)
YanıtlaSilÇok tesekkür ederim. Almanca bahçe blogum da var. Konularin birbirine karismasini sevmiyorum. Sizler çok profesyonel yapiyorsunuz ben ne olursa olsun yazacagim dedim girdim bu ise. Çok da mutluyum sizler de beni yalniz birakmiyorsunuz daha ne olsun?
Silİnsanın her deneyimi kendi yaşaması gerekiyor... Yaşadıklarından bir şeyler alana ne mutlu... Başkalarının deneyimlerinden faydalanmayı ne yazık ki beceremiyoruz... Mutlu yıllar... Sevgiler...
YanıtlaSilÇok haklisiniz. Ben de mutlu bir yil dilerim.
SilMaalesef birçoğumuz bunu yapmıyor muyuz? Sırf başkalarını memnun etmek için kendi kişiliğimizi bastırıyoruz. Olmadığımız bir insanmış gibi davranıp başkalarını bize biçtiği hayatı yaşıyoruz. Sonunda elimizde kalan acı, koyu bir öfke oluyor çoğu zaman sadece. Ne mutlu bu sarmaldan kendinizi kurtarmayı başarmışsınız.
YanıtlaSilİnsan yaşlandıkça tecrübe kazanıyor. Gerçi ömür boyu ders almayanlar da var.
Sil