Yeni Bir Veda...

Merhabalardan vazgeçtik vedalara geldi sıra, elim varmıyor vedaları yazmaya. Çocukluğumun kahramanlarından birini daha uğurladık bugün. Sevgili domates güzeli Ayşen Gruda' yı. Onunla güldük, onunla ağladık yıllarca. Modern Türk kadınının sembollerinden, bir Cumhuriyet kadını daha sonsuzluğa gitti. Ne güzel yıllarmış içinde doğup büyüdüğüm yıllar... Sanal değil gerçek ilişkilerin yaşandığı, dost bildiklerimizin kuyumuzu kazmadığı zamanlar. Umarsızca yaşarken farkedemediğim, değerini geçip gidince anladığım yıllar içinde ne çok değer barındırmış. Bu değerli insanlarla aynı zamanlarda yaşamış olmaktan gurur duyuyorum. Bugünlere, bugünün insanına çoğu zaman yabancı hissederken; özlem duyuyorum o güzel zamanlara.
Artık bu yaşa gelmişken hep vedalaşmak acı veriyor. Daha uzun yazacak gücüm bile yok bugün.