Beyoğlu Anıları -4-

Eski Beyoğlu anıları mecburen benim biografime dönüştü. Biraz da İstanbul geneli karışabilir bulduğum resimlere göre :) Günün birinde herşeyi sıraya sokup toparlarsam belki bir kitap halini alabilir. Artık başlamışken Avusturya' ya gelişime kadarki Beyoğlu kısmına devam edeyim. İki resim daha buldum sizlerle paylaşmak istediğim. Ne yazık ki resimlerimin hemen hepsi kapalı mekanlarda çekilmiş.



delikizinbohcs.blogspot.com
Burada Dolmabahçe Sarayının önündeyim. Herhalde okul öncesi yaştayım. Çok severmişim gidelim diye tuttururmuşum hep.


delikizinbohcs.blogspot.com
Burayı bilemedim Gezi Parkı olabilir




Gazetede çalışırken bir ithalat firmasında çalışma imkanım doğdu ve bilemiyorum belki bir yeniliğe ihtiyacım olduğundan kabul ettim. O işle ilgili de çok şey öğrendim ama manevi açıdan beni doyuran bir iş değildi. Üç yıl kadar çalıştıktan sonra ilk evliliğimdeki sorunlar da başgösterince ayrıldım. Yıllar sonra bir dergide kısa bir çalışma dönemim oldu. İnternette yayınlanan kadın dergileri vardı şu anda yayında olmayan. Orada da farklı bir isimle makaleler, kitap tanıtımları ve çeviri yazıları yazdım. O dönemler o işlerden iyi de para kazanılıyordu. Böylece ilk oğlum dünyaya geldiğinde evde çalışma imkanım oluyordu.



delikizinbohcs.blogspot.com
Büyük oğluma hamileyken


Şimdi neden o kimliğimi geri plana ittim farklı şeyler yazıyorum bloglarımda diye sorarsanız, o yıllarda hayatımda olan bir dönemdi yaşadım bitti. Hem de doya doya yaşadım. Ben, geçmişte yaşadığımız hayat bölümlerini sona erdiremezsek, günümüzdeki bölümü gereğince yaşayamayacağımıza inananlardanım. Hayat hep bir akış içindedir, akıp gidenin yolunu tıkamayalım ki arkadan gelen su da yolunu bulup aksın. O dönemi sevmediğimden değil, şu anda farklı bir hayat biçimini benimsemiş olmamdan. Bana o günlerden kalan birkaç güzel dost ve yazmaya olan tutkum. Tek üzüldüğüm nokta, profesyonelce bu işi yaparken yazma dışındaki uğraşlara daha fazla ağırlık verip ihmal etmem ve hayalimdeki eğitimi tamamlayamamış olmak.
Sonuna geldiğimde farkettim ki, o renkli dünyanın sadece yazma, yaratma kısmını sevmişim. Diğer renkler ve parıltılar odadan çıkarken düğmeyi kapatmamla karanlığa gömüldü. Günün birinde bir kısmını gün ışığına çıkarabilirim ama o gün bugün değil.  Özel hayatımdaki problemlere ve mutsuzluklara da iş başarısı derman olmayınca sorgulamaya geçtim. Bir zamanlar gençliğin ve yaşanmamışlıkların verdiği cahillikle mevkiler önemli görünüyordu gözüme. Oysa şu an bütün hepsi ne kadar da boş geliyor... Yaşlandıkça hayatı hafife almayı, dalga geçip gülebilmeyi öğrendim.

38 Yorumlar

Yorumlara link eklemeyiniz tıklanabilir link olan yorumlar yayınlanmaz. Please don' t add your links at the comments they will not published.

  1. Umarım bende gülüp geçmeyi öğrenebilirim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadıkça hafifliyor canım. Bazı şeylere daha az üzülmeyi öğreniyor insan.

      Sil
    2. Yarın sana misafiriz. :)

      Sil
  2. Gazetede yazarken... İşte yazarlık tarafını burdan kaptım. Bazen hayatta kismetten öte bisey yok. Neden yaptığımızı bilemediğimiz şeyler olabiliyor. Olması gerekiyormus demek ki. Yalnız o hamilelik resmine bayıldım. O makyaj tarzından vazgeçme. Sanırım sana kırmızı ruj da çok yakışıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadıkça öğreniyoruz. Aslında o resimde sadece rimel kalem ve ruj var hala da yüzüme hiç allık filan sürmem. Koyu renk ruj daha çok yakışıyor haklısın.

      Sil
  3. Ne kadar güzelsin Derya'cığım.Hayat işte.Başarıların olmuş, bence yine başarılısın canım.Diğer problemler... sanki hayatın olmazsa olmazları oldu.Yazmak ferahlamak aslında.Küçük küçük okusak seni.İnşallah hep mutlu olursun.Sevgilerimle canım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece hanımcığım teşekkür ederim. Aslında kendim hakkında bu kadar yazabilmem bile yıllar sürdü demek ki gerçekten birçok şeyi geride bırakmış atlatmışım.

      Sil
  4. Yaş belli olgunluğa erişmeden, belli şeyleri yaşamadan insan herşeyin ne kadar da boş olduğunu anlayamıyor. Seni çok seviyoruzzzz harikasınnnn. Geçmiş yaşandı ve bitti o kadar. Güzel günler hep seninle olsun canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tigrisçim ben de sizleri çok seviyorum. Aslında yaş ta değil de yaşanmışlıklarla ilgili sanırım yoksa hayattan hiç ders almadan tamamlayanlar da var.

      Sil
  5. akıl yaşta değil başta dense de yaş aldıkça insan farklı düşünüyor, hırslar törpülenip yaşanmışlıklar değer buluyor , istisnalar kaideyi bozmuyor tabii...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben yine yaş değil yaşanmışlıklar ve tecrübeler diyeceğim.

      Sil
  6. Hayatta her şeyin yeri ayrı. Evliliğin, çocukların, kariyerin... Biri olmadan diğeri sönük kalıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlla hepsi olacak diye şartlamamak gerekir insanın o dönemdeki hayat durumuna göre mutlu olmak adına yaptığı her seçim doğrudur.

      Sil
  7. ne kadar güzel dünya görüşü bu. avusturyaya nasıl gittin o kısımları da anlatack mısın?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlatacağım canım :) Aslında masal yazı dizimi okursan vakit bulunca puzzle ın bazı parçaları yerine oturacak.

      Sil
  8. Kısa ve öz. Geçirdiğim aşamaları çok güzel anlatmışsın ve sen de çok güzel görünüyorsun :) Biz ne yazık ki her şeyin boş, geçici ve anlamsız olduğunu öğrendik, anladık, kabul etmek zorunda kaldık. Keyifle okudum, kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşayarak öğrenmek ve ders almak en iyisi sanırım. Teşekkürler canım.

      Sil
  9. Değil mi? geçmişe dönüp şunu da yapsaydım. Dememek için her anı doyasıya yaşamalı insan. Yaşanmamamış bir saniyemiz olmasın...
    Gülücüklü Kal...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim sen de gülücüklü kal :)

      Sil
  10. İnsan büyüdükçe olgunlaşıyor. Sen büyüdükçe diğerleri küçülüyor gözünde. Ben de arkama baktığımda küçülen şeyleri görebiliyorum. Hayat boş, hırslar boş. Gerçek olan aile ve dostlar oluyor. Gayet başarılısın bloğunda ama önemli olan yazarken mutlu olman!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkür ederim emelcigim. Artik eskileri yazabilmek bile beni mutlu ediyor. Her iki blogumu hazirlamayi ve sizlerle paylasmayi çok seviyorum.

      Sil
  11. İlk bu yazını okudum, şimdi diğerlerini de okuyacağım. Devamını da merakla bekliyorum :) En azından cesaretle yeni hayat için adımlar atabilmişsin, hayatından hiç memnun olmadığı halde aman düzenim bozulur diye hala bir şeyler yapmaya cesaret edemeyenlerde okumalı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım. Evet hayatımızı değiştirmek sadece bizim elimizde.

      Sil
  12. Çocukluğuma ait fotoğrafım çok az benim de. Teknolojinin gözünü seveyim bu konuda :) Diğer konuda da bir yaş dönümü var galiba insan o yaşlara ulaşınca bir rahatlıyor geniş davranmaya başlıyor. Benzer duygulara ben de sahibim. Ama fazla rahatlamamak lazım gibi (Kendime telkin veriyorum burada;:) ). Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir de sanki ayıptı sokaklarda resim çekinmek... Olgunlaşıyoruz zamanla, ders alıyoruz yaşadıklarımızdan :)

      Sil
  13. Yapamadıklarına odaklanmak insanın doğasında olan bir şey.Ben ne yazık ki yaş aldıkça gülüp geçmekten çok yapamadıklarımı sorgulayanlardanım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İsteyip yapamadığım tek şey araba kullanmak ehliyetim olmasına rağmen. O da hastalığımdan dolayı olan konsantrasyon eksikliğinden. Diğer tüm istediklerimi başardım çok şükür.

      Sil
  14. yazma hastalığı var sendeeeee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle valla. Yazarak kendimi daha iyi ifade edebiliyorum.

      Sil
  15. Hayatından kesitler öğreniyoruz bu yazılar sayesinde devamını merakla bekliyorum :)

    YanıtlaSil
  16. Diğer yazınızdan anladığım kadarıyla iki evlilik yapmışsınız.Böyle çetrefilli bir durumdan çıkıp kendi hayatınızı kurup böyle pozitif olumlu bir insan olabilmeniz ve bunları açık yüreklilikle artık anlatabilmeniz ne hoş devamını bekliyorum bu serinin

    YanıtlaSil
  17. Baştan gitmeme özelliğimi yine kullandım :) En doğrusunu sen bilip sen yaşamışsın buda artıdır :) Minik minik doneler iyi geliyor insana Bir kısım var ki dikkatımı çeken bir ara yazacağım sana ......

    YanıtlaSil
  18. İş hayatındaki başarılar mutlaka çok güzel olmalı ama özel hayatta mutluluk olmazsa olmuyor işte:(((umarım şimdi iş de, özel hayatın da mutludur Derya'cığım.

    YanıtlaSil
  19. Bu bölümü okumuşum. Yorum da bırakmışım, demek ki o zamanlar böyle dalgınlıklar yapabiliyormuşum. Gerçekten Derya, hayat nasıl da değişikliklere gebe. Ben de ilk yazma sebebimden çıkmış ve tamamen başka bir evrede olduğumu fark ettim şimdi. Devam ediyorum. Sevgiler .

    YanıtlaSil
  20. Hayat işte, ama ne olursa olsun anda takılıp kalmamak lazım...

    YanıtlaSil
Daha yeni Daha eski