Dürüst Müyüz? -Mim-Bohçamdan Çıkan Yanıtlar :)

Sevgili Ece abla beni hazırladığı Dürüst Müyüz adlı güzel mimde mimlemiş, arayı fazla soğutmadan yapayım dedim. Ece Evren' in yazısını buradan okuyabilirsiniz. Ece abla soruları senden kopyaladım kızma tembel kardeşine :) Gerçekten iç döktürecek, döneme cuk oturan bir mim olmuş. 

1- Dürüstçe fikirlerinizi söyleyecek yapıya sahip misiniz? Bu mecrada da öyle miydiniz? Kırılmasın diye geçiştirdiğiniz yorumlar oldu mu? Bazı yorumlar vardır, karakterlerimizden tüyolar verirler. Ben bunlara çok dikkat ederim. 

Yapı olarak evet, pat diye fikirlerimi söyleyecek yapıya sahibim ama zaman içinde bu özelliğimi törpüleyip diplomatik olmaya çalışıyorum. Tamamen dürüstçe fikrini söylemen hem gereksiz polemiklere yol açıp, tarafları yıpratıyor ; hem de bu polemikler üzerinden prim yapmak isteyenler oluyor. Zaman benim için o kadar değerli ki, gereksiz kavgalarla harcamak istemiyorum. Yakamı bırakmayıp benimle kavgayı ısrarla sürdürmek isteyen insanlarla da arama mesafe koyuyorum. 
Ayrıca sevgili arkadaşım Yurdagül de bloğunda, tamamen dürüst olmanın psikolojide patavatsızlık olarak algılandığından bahsetmişti :) 
Ama her ne kadar çenemi tutsam da, gördüğüm ters bir durumu hiç yazmayacağım da diyemiyorum :) Can çıkar huy çıkmaz :)
Yorumlara gelince, ben kendim de zamansızlıktan kısa yorum yapabiliyorum, bana kısa yazılmasına da kızmıyorum. Kaba bulduğum yorumları zaten yayımlamıyorum. Bazı yorumlarda kişinin karakteri belli oluyor, bu doğru, ama yanıltıcı da olabilir. 

2- Blog tutmaktan sıkıldığınız oluyor mu? Zaman zaman çekilmeler hissediyor ve üzülüyorum. Hani, sevdiğin komşundan uzak kalmışsın gibi… Aynı coşkuyu yakalayamadığımız zamanlar da oluyor. O zaman açıkçası eski hareketliliği özlüyorum. Hele alıştığım bir arkadaşım “şak”diye ilgisini kesince, normal yaşamımdaki kadar üzülüyor, nedenini anlamaya çalışıyorum. Siz sadece soru kısmına odaklanın lütfen…

Blog tutmaktan değil de, bazı insanların tutumlarından dolayı bunalıp bırakacağım dediğim zamanlar çok oldu. Ama artık o kişilerle arama mesafe koymayı tercih ediyorum. Bana da hep uğrayıp sonra selamı sabahı kesen arkadaşlar oluyor. Saygı duyuyorum, heryere ve herkese yetişmemiz mümkün değil. Özelde görüştüğüm çok az blog arkadaşım var. Öncelik hep ailemde. Bu sınırı aşmamaya çalışıyorum. 

3- Yazdıkça rahatlıyor musunuz? Yani yazmak sizin için bir ihtiyaç mı?

Evet, benim için nefes almak gibi bir şey. İlkokul 3. sınıf zamanlarıydı sanırım, doğru dürüst kompozisyon yazmaya başladığımdan beri, yazıyorum. Her yazdığımı bloğa eklemesem de asla vazgeçemem. Evde her yer not defterleri dolu :)

4-Geçiştirmek için yazdığınız oldu mu? Ya da bloğumu ihmal etmeyeyim diye demek daha sıcak bir ifade olur…

Yok olmadı doğrusu. Bende konu çok :) Hep okuyup, araştırıp, notlar alırım. Kafamdaki düşünceleri de not alırım. Planladıklarımın hepsini yazmaya zamanım yetmiyor aslında. 

5-Yorumların niteliklerinden memnun musunuz? Yapay olduklarını düşündükleriniz oluyor mu? Burada ferdi bloglarız, hep aynı yere yüklenip, abone gibi sürekli oraya yorum yapmanın altındaki sebep ne olabilir sizce? O kişi; elliye varan yorumlardan memnun olur mu ki?

Zaman ayırıp bloğuma uğrayan herkese gerçekten çok teşekkür ederim. Zaman çok değerli kısa da olsa yazılmasına sevinirim. Öpücükler, sevgiler, selamlar desin. Ama evet seyrek de olsa alakasız yorumlar da olabiliyor. Yine seyrek olarak anonim yazan ve adeta nefret kusan yorumlar da oluyor, bunları siliyorum zaten. Eleştiriye açığım ama herşey adabıyla ve terbiye sınırları içinde yapılmalı. Kimsenin kimseyi aşağılamaya hakkı yok. Bu şekilde sadece kendi seviyesini belli eder. Beğenmiyorsa okumayabilir, yok sayabilir ama o yorumu yazıyorsa ilgileniyor, kin güdüyor demektir ki bu da hastalıklı bir durum. 

6-Bir bloğu nesine göre değerlendirirsiniz? Tema ve blog düzenine mi, yazdıklarına mı? Ya da hepsi mi önemlidir?

Göz yorucu olmadığı sürece tema çok da önemli değil. Sade temaları daha çok seviyorum. Ağırlık yazıda ve resimlerimizde oluyor. Elimizden geliyorsa veya yapabilecek birini tanıyorsak neden olmasın? Ama sonuçta bloğa ruhunu veren bizim yazılarımız. Bir bloğu okurken, yazan kişinin bıraktığı görünmez imzayı hissetmeyi severim :)

7-Antipatik bulduğunuz bloglar var mı? Buna rağmen onlara da yorum yapar mısınız, eleştirel de olsa? Zira buna da ihtiyacımız var…

Antipatik demeyeyim de, ilgi alanıma girmeyen blog olabiliyor. Ama o arkadaşım benim bloğuma zaman ayırıp okuyorsa ben de ona nezaket ziyareti yapıp okurum. Özellikle ilgi alanım olmayan bloğu aramam okumak için. Farklı blogları okumak bizi besler yazar olarak. Başka bir yazı okurken çok farklı fikirler gelebilir aklımıza. Hem destekleşmek de güzeldir :) 

8-Aramızda olmaktan mutlu musunuz?

Çok mutluyum. Blog açtığıma da çok mutluyum, eskiden bir kitap yazsam derdim ama artık serbestçe yazabildiğim bloglarım hayatımı çok dolduruyor ve manevi tatmini çok. Hem yazdıkça yazarlığımız da gelişiyor. Blog camiasında çok değerli dostlar edindim. İlk zaman dost gibi davranıp sonradan değişen insanlar da oldu ama kazanımım kaybımdan büyük bu anlamda.

9-Zaman zaman ters düştüklerimiz oldu. Bunu uzun sürdürür müsünüz? Yani büyük bir sorunmuş gibi mi algılarsınız? Ben en son tecrübelerimi bu ters düşmelere borçluyum şahsen. Payıma düşeni aldım. Artık dingin yaşımdayım. Çok etkilendiğimi söyleyemeyeceğim doğrusu..

Tartışma ve kavgalar beni çok yıpratıyor. Farklı fikirlerde olabiliriz ama bunu kan davasına dönüştürmek iki tarafa da bir şey kazandırmaz. Eğer bu kadar ters düşüyorsam, o kişi ile bir dostluğu devam ettirmeme de gerek yok diye düşünüp mesafe koyarım. Bazen insanlar ısrarla, saldırgan bir tavır sergileyip kavgayı bitirmemekte inat ediyor. Görmezden gelmeyi ve gerekirse engellemeyi tercih ediyorum. Sonuçta bloglarım benim sığındığım, iç dünyamı dökebildiğim limanlarım. Bana mutluluk vermesi ve rahatlatması ilk hedefim. Blog aleminde bu tarz stresler yaşamak istemiyorum artık. Özel hayatımızda da hepimizin kendine göre sorunu var zaten, bari burada olmasın. Ne yazık ki bu camiada da bazı insanlar, sanki ortada paylaşılması gereken bir rant varmış da birbirinden pay kapması gerekliymiş gibi bir hava içindeler. Dünyada herkes kendi payına düşeni yaşar. Beni bu kavgaların dışında tutsunlar yeter.
Ben kendi keyfimin kahyası olarak yazıyorum, kimsenin fikrini zorla kabul etmek zorunda değilim. İnsanlar farklı bir fikirde olunca sanki onlara bir kötülük yapıyormuşsunuz gibi davranıyorlar. Kimse kimsenin fikrini, doğrularıyla uyuşmuyorsa kabul etmek zorunda değil ; kimsenin de zorla fikrini kabul ettirmeye uğraşmaya hakkı yok. Bu tarz insanlarla hayatta kalan zamanımı harcamak istemiyorum. Çok şükür bu lüksüm var. 

Edebiyat Kulübü facebook sayfasından alıntıdır

10-Blog tutmanın sizce yararları nedir?

Benim açımdan bakarsam, kendimi konuşarak rahatça ifade edemeyen bir insanım. Hatta konuşurken istediğim gibi ifade edemediğim zaman ağlarım da :) Ama yazarken sular seller gibi anlatıyorum hislerimi. Böyle olunca yazmak inanılmaz bir rahatlama oluyor benim için. Tabii eski acı ve yaşanmışlıkları da yazmak terapi yerine geçiyor. Blog interaktif bir ortam, farklı insanlarla iletişim içinde oluyorsun. Yazdıklarını başka insanların okuması çok güzel. Kimi ders alabiliyor, kimi de kendinden bir şeyler buluyor. Beyoğlu anılarım ve haşimoto hastalığım ile ilgili yazdıklarımdan sonra, benzer sorunları olan insanlardan sürekli mesajlar geldi. Bu iletişimi de seviyorum. 

Ben de bu güzel mim için aşağıda yazdığım arkadaşlarımı mimliyorum : 

Kozmokitap
İnciden Notlar
The Sağlams
Barış Doğan Blog